غزل صفای دل – فال حافظ
غزل شماره 202 دیوان حافظ در زمانی که امیر مبارزالدین در میخانه‌ها را بسته بود سروده و در آن یک پیش‌بینی جالب نموده که به حقیقت می‌پیوندد. حافظ می‌گوید آیا امکان‌پذیر است که در میخانه را گشوده و گره از کار ما باز کنند؟ در ادامه خود جواب می‌دهد که بلی دلت را قوی بدار که اگر بخاطر زاهد بستند، بخاطر خدا در میخانه را باز می‌کنند.
فال حافظ با معنی و تعبیر کامل و تفسیر بیت به بیت غزل شماره 202 حافظ را در تحقیقستان بخوانید.
غزل صفای دل – غزل بود آیا که در میکده‌ها بگشایند – غزل 202 حافظ
بود آیا که در میکده‌ها بگشایند
گره از کار فروبسته ما بگشایند
اگر از بهر دل زاهد خودبین بستند
دل قوی دار که از بهر خدا بگشایند
به صفای دل رندان صبوحی زدگان
بس در بسته به مفتاح دعا بگشایند
نامه تعزیت دختر رز بنویسید
تا همه مغبچگان زلف دوتا بگشایند
گیسوی چنگ ببرید به مرگ می ناب
تا حریفان همه خون از مژه‌ها بگشایند
در میخانه ببستند خدایا مپسند
که در خانه تزویر و ریا بگشایند
حافظ این خرقه که داری تو ببینی فردا
که چه زنار ز زیرش به دغا بگشایند
غزل شماره 202 حافظ با صدای علی موسوی گرمارودی
نتیجه تفال غزل شماره 202 حافظ :
عده‌ای تو را آزار می‌دهند، همه درها را به روی خودت بسته می‌بینی و دچار رنج و سختی شده‌ای، اما از الطاف خداوند ناامید مباش که پس از هر سختی آسانی فرا خواهد رسید. سختی‌ها تو را محکم‌تر از قبل می‌سازد. مطمئن باش که دشمنان بدخواه و ریاکار سزای عملشان را می‌بینند، به زودی به کناری رفته و تو به مرادت می‌رسی.
برای رسیدن به آرامش بهتر است به سوی پروردگار بروی و به درگاه خداوند دعا و تضرع کنی؛ دعا و نیایش باعث جلای قلب و آرامش دل شده، روح تو را آرام خواهد کرد و به تو کمک می‌کند که در تصمیم‌گیری‌ها قوی‌تر باشی.
معنی و تفسیر غزل شماره 202 حافظ – معنی غزل بود آیا که در میکده‌ها بگشایند
بیت اول
بود آیا که در میکده‌ها بگشایند
گره از کار فروبسته ما بگشایند
آیا رخ دادن این اتفاق ممکن است که همچون قبل در میخانه‌ها را باز کنند؟ و با دادن اجازه شراب‌خواری از کار فروبسته ما شرابخواران گره باز شود؟
✦✦✦✦
بیت دوم
اگر از بهر دل زاهد خودبین بستند
دل قوی دار که از بهر خدا بگشایند
اگر عده‌ای از خدا بی‌خبر برای رضای خاطر زاهد خودخواه در میکده را بستند؛ نترس و مطمئن باش که عده دیگری برای رضای خاطر خدا آن را باز خواهند کرد.
✦✦✦✦
بیت سوم
به صفای دل رندان صبوحی زدگان
بس در بسته به مفتاح دعا بگشایند
به دل پاک و ضمیر روشن رندان و باده‌نوشان بامدادی سوگند می‌خورم که چه بسیاری در‌های بسته را با کلید دعا خواهند گشود.
✦✦✦✦
بیت چهارم
نامه تعزیت دختر رز بنویسید
تا همه مغبچگان زلف دوتا بگشایند
در مرگ شراب یعنی برای بسته شدن در میخانه‌ها، سوگنامه عزاداری بنویسید و برخوانید تا همه نوجوانان خادم میکده دو رشته گیسوان خود را که به قصد آراستگی بسته بودند، باز کنند.
اشاره به این رسم که عزاداران در قدیم مو‌های خود را در هم و پریشان می‌کردند.
✦✦✦✦
بیت پنجم
گیسوی چنگ ببرید به مرگ می ناب
تا حریفان همه خون از مژه‌ها بگشایند
به خاطر مرگ شراب صافی و عزادار بودن ما، تار‌های چنگ را بچینید تا هم‌پیاله‌ها سوگواری کرده و به جای اشک، خون از نوک مژه‌ها جاری کنند.
چنگ یکی از آلات موسیقی است که حافظ تار‌های آن را به گیسو تشبیه کرده است.
اگر تار‌های چنگ را بچینند دیگر وسیله مطربی و آهنگسازی از بین رفته و همه حالت عزاداری به خود می‌گیرند.
✦✦✦✦
بیت ششم
در میخانه ببستند خدایا مپسند
که در خانه تزویر و ریا بگشایند
ای خدا، اکنون که در میکده‌ها را بسته‌اند؛ راضی مشو که بعد از آن، در خانه فریب کاری و دورویی باز کنند.
✦✦✦✦
بیت هفتم
حافظ این خرقه که داری تو ببینی فردا
که چه زنار ز زیرش به دغا بگشایند
ای حافظ، به زودی خواهی دید که از زیر این لباس زاهدانه ریایی که بر تن داری، چگونه با مکر و حیله‌گری رشته زنار را باز می‌کنند و بیرون می‌کشند.
خرقه لباس کهنه زاهدان و نماد دینداری بوده و زنار کمربند زردشتیان و نماد شراب‌خواری بوده است.
