صفحه 419 قران (سوره احزاب) – استخاره با قران

صفحه 419 قران در برگیرنده سوره احزاب است. این سوره سی و سومین سوره قران می‌باشد و دارای 73 آیه شریفه است. استخاره با قران با معنی و تعبیر کامل و تفسیر صفحه 419 قران را در تحقیقستان بخوانید.

صفحه 419 قران (سوره احزاب) – معنی صفحه 419 قران – استخاره با قران

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ ﴿1﴾

به نام خداوند رحمتگر مهربان «1»

✦✦✦✦

وَإِذْ أَخَذْنَا مِنَ النَّبِيِّينَ مِيثَاقَهُمْ وَمِنْكَ وَمِنْ نُوحٍ وَإِبْرَاهِيمَ وَمُوسَىٰ وَعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ ۖ وَأَخَذْنَا مِنْهُمْ مِيثَاقًا غَلِيظًا ﴿٧﴾

[به یاد آر] زمانی را که از پیامبران [برای ابلاغ وحی] پیمانی محکم دریافت کردیم، و [نیز] از تو و از نوح و ابراهیم و موسی و عیسی بن مریم، و [خلاصه] از [همۀ] آنان پیمانی سخت و استوار [بر رساندنِ وحی به مردم] گرفتیم «7»

✦✦✦✦

لِيَسْأَلَ الصَّادِقِينَ عَنْ صِدْقِهِمْ ۚ وَأَعَدَّ لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا أَلِيمًا ﴿٨﴾

تا [خداوند] از صادقان بخواهد که صِدقشان را [در گفتار و عمل] بنمایانند، [و نهایتاً سزاوار پاداش اخروی شوند،] و برای کافران [که صِدقی درگفتار و عمل نداشتند] عذابی دردناک آماده کرده است «8»

✦✦✦✦

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اذْكُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ جَاءَتْكُمْ جُنُودٌ فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ رِيحًا وَجُنُودًا لَمْ تَرَوْهَا ۚ وَكَانَ اللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرًا ﴿٩﴾

ای مؤمنان! نعمت خداوند را بر خود یاد کنید آن هنگامی که سپاهیانی [به قصد از بین بردنتان] به سوی شما آمدند، پس توفانی [عظیم] و لشگریانی که آنان را نمی دیدید به سوی آن فرستادیم [که آنان را درهم بکوبند]، و خداوند همواره به آنچه انجام می دهید بیناست «9»

✦✦✦✦

إِذْ جَاءُوكُمْ مِنْ فَوْقِكُمْ وَمِنْ أَسْفَلَ مِنْكُمْ وَإِذْ زَاغَتِ الْأَبْصَارُ وَبَلَغَتِ الْقُلُوبُ الْحَنَاجِرَ وَتَظُنُّونَ بِاللَّهِ الظُّنُونَا ﴿١٠﴾

[این اوضاع] زمانی [بود] که از ناحیۀ بالا و پایینِ [شهر] شما [مدینه] به سویتان آمدند، و در آن حال چشم ها [از شدت ترس] خیره شد و جان ها به گلو رسید، و به خداوند [در مورد وعده هایش] گمان ها [ی ناروا] می بردید «10»

✦✦✦✦

هُنَالِكَ ابْتُلِيَ الْمُؤْمِنُونَ وَزُلْزِلُوا زِلْزَالًا شَدِيدًا ﴿١١﴾

آن جا بود که مؤمنان [در برابر هجومِ احزابِ متحد] مورد آزمایش قرار گرفتند، و [نهایتاً] به اضطرابی سخت دچار شدند «11»

✦✦✦✦

وَإِذْ يَقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَالَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ مَا وَعَدَنَا اللَّهُ وَرَسُولُهُ إِلَّا غُرُورًا ﴿١٢﴾

[در] همان زمان [بود] که منافقان و آنان که در دل هایشان بیماری [ضعف اعتقاد و سستی اعتماد به خدا] وجود داشت می گفتند: خدا و پیامبرش جز بر پایۀ فریب به ما وعدۀ [پیروزی] نداده اند «12»

✦✦✦✦

وَإِذْ قَالَتْ طَائِفَةٌ مِنْهُمْ يَا أَهْلَ يَثْرِبَ لَا مُقَامَ لَكُمْ فَارْجِعُوا ۚ وَيَسْتَأْذِنُ فَرِيقٌ مِنْهُمُ النَّبِيَّ يَقُولُونَ إِنَّ بُيُوتَنَا عَوْرَةٌ وَمَا هِيَ بِعَوْرَةٍ ۖ إِنْ يُرِيدُونَ إِلَّا فِرَارًا ﴿١٣﴾

[در] آن هنگامه [بود] که گروهی از آنان گفتند: ای اهل مدینه! [میدان نبرد] جای درنگ و ماندن شما نیست، پس [به مدینه] بازگردید! و گروهی [دیگر] از پیامبر اجازۀ [بازگشت به مدینه] می خواستند، [و بهانۀ آنان این بود که] می گفتند: خانه های ما بدون حفاظ است [و به این سبب در معرض خطر قرار دارد]. درحالی که بدون حفاظ نبود و آنان قصدی جز فرار [از جبهه] نداشتند «13»

✦✦✦✦

وَلَوْ دُخِلَتْ عَلَيْهِمْ مِنْ أَقْطَارِهَا ثُمَّ سُئِلُوا الْفِتْنَةَ لَآتَوْهَا وَمَا تَلَبَّثُوا بِهَا إِلَّا يَسِيرًا ﴿١٤﴾

اگر از پیرامون خانه هایشان به آنان حمله می شد و بازگشت [به شرک و جنگ با مؤمنان] را از آنان می خواستند بی چون و چرا می پذیرفتند، و [برای عملی شدنِ این درخواست] جز مدت اندکی[که به اندازۀ تجهیزشان بر ضد مؤمنان بود] درنگ نمی کردند «14»

✦✦✦✦

وَلَقَدْ كَانُوا عَاهَدُوا اللَّهَ مِنْ قَبْلُ لَا يُوَلُّونَ الْأَدْبَارَ ۚ وَكَانَ عَهْدُ اللَّهِ مَسْئُولًا ﴿١٥﴾

با این که پیش از این [در معرکۀ اُحُد] با خداوند پیمان بسته بودند که [از جنگ] نگریزند، [اکنون یقین داشته باشند که] پیمانِ با خداوند همواره مورد بازخواست خواهد بود «15»