غزل مذهب رندان – فال حافظ
غزل شماره 319 دیوان حافظ در زمان سلطنت شاه شجاع و وزارت خواجه تورانشاه سروده شده است. طرفداران تفسیر مادی، کلماتی مانند عنقا و صدر را اشاره به شاه شجاع و تورانشاه می‌دانند اما مفسران عرفانی این غزل را حاوی عقاید عرفانی حافظ می‌دانند. او از همه زاهدان ریاکار دور، طرفدار رندی و پاکبازی بوده و حرص را از وجود خود دور کرده است.
فال حافظ با معنی و تعبیر کامل و تفسیر بیت به بیت غزل شماره 319 حافظ را در تحقیقستان بخوانید.
غزل مذهب رندان – غزل سال‌ها پیروی مذهب رندان کردم – غزل 319 حافظ
سال‌ها پیروی مذهب رندان کردم
تا به فتوی خرد حرص به زندان کردم
من به سرمنزل عنقا نه به خود بردم راه
قطع این مرحله با مرغ سلیمان کردم
سایه‌ای بر دل ریشم فکن ای گنج روان
که من این خانه به سودای تو ویران کردم
توبه کردم که نبوسم لب ساقی و کنون
می‌گزم لب که چرا گوش به نادان کردم
در خلاف آمد عادت بطلب کام که من
کسب جمعیت از آن زلف پریشان کردم
نقش مستوری و مستی نه به دست من و توست
آن چه سلطان ازل گفت بکن آن کردم
دارم از لطف ازل جنت فردوس طمع
گر چه دربانی میخانه فراوان کردم
این که پیرانه سرم صحبت یوسف بنواخت
اجر صبریست که در کلبه احزان کردم
صبح خیزی و سلامت طلبی چون حافظ
هر چه کردم همه از دولت قرآن کردم
گر به دیوان غزل صدرنشینم چه عجب
سال‌ها بندگی صاحب دیوان کردم
غزل شماره 319 حافظ با صدای علی موسوی گرمارودی
نتیجه تفال غزل شماره 319 حافظ :
1- سال‌های بسیاری در تهذیب نفس کوشیده‌ای و حرص و طمع و دنیادوستی را کنار نهاده‌ای. اکنون از برخی کارهای گذشته‌ات پشیمان هستی. ناامید مباش که بالاخره تلاش‌های تو نتیجه خواهد داد و به مقصود خود می‌رسی.
2- بهره بردن از تجارب دیگران یکی از راه‌های رسیدن به سرمنزل مقصود است، با دوستان مشورت کن و به سخنان دشمنان و افراد نادان گوش فرا نده. دوست و دشمن را بشناس. عقل و تدبیر را در همه جا به کار ببند تا نادم و پشیمان نشوی.
3- سحرخیز بودن و رفق و مدارا با مردم دو خصلت اخلاقی نیکوست که در تو وجود دارد. خدا را فراموش نکن، با خدا باش و پادشاهی کن.
معنی و تفسیر غزل شماره 319 حافظ – معنی غزل سال‌ها پیروی مذهب رندان کردم
بیت اول
سال‌ها پیروی مذهب رندان کردم
تا به فتوی خرد حرص به زندان کردم
سالیانی دراز از راه و روش زیرکان آزاداندیش، پیروی کردم تا به دستور عقل حرص و طمع را مغلوب خود ساختم.
✦✦✦✦
بیت دوم
من به سرمنزل عنقا نه به خود بردم راه
قطع این مرحله با مرغ سلیمان کردم
من با تدبیر خود به آشیانه سیمرغ راه نیافتم. این راه را با راهنمایی هدهد، پیک راهنمای سلیمان پیمودم.
✦✦✦✦
بیت سوم
سایه‌ای بر دل ریشم فکن ای گنج روان
که من این خانه به سودای تو ویران کردم
ای خواسته گرانبهای مورد نظر، سایه مرحمتی بر دل آزرده‌ام بینداز، زیرا من خانه دلم را به خیال جایگزینی گنجی، چون تو به ویرانه‌ای مبدل ساختم.
✦✦✦✦
بیت چهارم
توبه کردم که نبوسم لب ساقی و کنون
می‌گزم لب که چرا گوش به نادان کردم
بر اثر ملامت مردم توبه کردم که لب ساقی را نبوسم و حالا لب به دندان تأسف می‌گزم که چرا به سخن نادان گوش فرا دادم.
✦✦✦✦
بیت پنجم
در خلاف آمد عادت بطلب کام که من
کسب جمعیت از آن زلف پریشان کردم
مراد دل خود را از راهی برخلاف راه و عادت معمول بیاب، زیرا من از برکت آن زلف پریشان به اطمینان خاطر دست یافتم.
✦✦✦✦
بیت ششم
نقش مستوری و مستی نه به دست من و توست
آن چه سلطان ازل گفت بکن آن کردم
رفتار پرهیزکارانه و روش تباهی، هیچکدام در دست اختیار من و تو نیست. من آنچه را که خدای ازلی مقرر داشته همان را انجام می‌دهم.
✦✦✦✦
بیت هفتم
دارم از لطف ازل جنت فردوس طمع
گر چه دربانی میخانه فراوان کردم
هرچند بسیار زمانی به کار دربانی میکده مشغول بودم، با این همه از لطفی که خدا روز ازل در حق من روا داشته توقع رفتن به باغ بهشت را دارم.
✦✦✦✦
بیت هشتم
این که پیرانه سرم صحبت یوسف بنواخت
اجر صبریست که در کلبه احزان کردم
اینکه در سر پیری به دیدار یوسف خود دلشاد شدم، پاداش تحمل شکیبایی‌هایی است که در غمخانه فراق بر خود هموار نمودم.
✦✦✦✦
بیت نهم
صبح خیزی و سلامت طلبی چون حافظ
هر چه کردم همه از دولت قرآن کردم
همچون حافظ، سحرخیزی و با مردمان در صلح و صفا به سر بردن، تمامی را از برکت و لطف قرآن به‌دست آورده است.
✦✦✦✦
بیت دهم
گر به دیوان غزل صدرنشینم چه عجب
سال‌ها بندگی صاحب دیوان کردم
شگفت نیست که اگر بالانشین دیوان و دفتر غزل شده‌ام، چرا که سالیانی دراز در خدمت صاحب دیوان به بندگی مشغول بوده ام.
